کد مطلب:27692 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:25

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

منظور از سخن علي(ع) كه مي‎فرمايد: «من حائز مفاخر هفت گانه علمي هستم» چيست؟

علي(ع) مي​گويد: «لَقد أُعطيت السَبع الَتي لَم يَسبقني إِليها أَحدٌ: عُلّمتُ الأسماءُ، و الحكومة بَين العباد، و تفسير الكتاب، و قِسمة الحَق من المَغانم بين بني آدم، فما شذّ عنّي من العلم شَيءٌ إلّا وقد عَلَّمنيه المبارك و لقد أُعطيت حرفاً يفتح ألف حرفٍ، و لقد أُعطِيَتْ زوجتي مُصحفاً فيه من العلم ما لم يسبقها إليه أحدٌ خاصة من الله و رسوله» (بصائر الدرجات، ص200، ح2).

مآثر سبعه​اي كه در اين حديث بشارت آنها اشارت شده همه از سنخ علم است و مبدأ فاعلي چنين تعليمي نيز خداي تبارك و تعالي است و چون وجود مقدس نبوي و علوي به منزله نور واحدند آنچه در بيان علوي آمد كه علم من مسبوق به علم ديگري نبود ناظر به بيگانه است، نه راجع به رسول اكرم(ص) و مقصود از «تعليم اسماء» همان است كه در قصه آدم(ع) مطرح شد؛ زيرا در آن داستان منظوْر مقام منيع آدميت و انسان كامل است و شخص آدم(ع) به عنوان يكي از مصاديق آن عنوان شد، نه به طور انحصار، و آنچه درباره حضرت فاطمه زهراء(س) بازگو شد از سنخ علم ويژه الهي است كه به عنايت خدا و بركت رسول اكرم(ص) بهره آن انسان كامل شده است و چون تعليم اسماء به معناي تعليم حقايق و اشيا و چنين علمي شهودي است نه حصولي، پس آن حضرت به نحو علم حضوري از حقايق جهان آگاه شد و ذكر برخي از مفاخر هفت​گانه بعدي ظاهراً از قبيل ذكر خاص پس از عام يا ذكر مقيد بعد از مطلق يا ذكر جزء بعد از ذكر كل و مانند آن است؛ زيرا همه آنها زير عنوان اسماي حسناي الهي مندرج است.

---

: آية الله جوادي آملي
حيات عارفانة امام علي(ع)